با نگاه ویژه به صنعت کشور می توان دریافت که آموزش مخصوصاً در بخش طراحی ضعف زیادی دارد. این ضعف با مقایسه کشورهای پیشرفته دنیا بیشتر جلوه خواهد کرد.
امروزه یکی از راه های درج سلیقه مشتری در محصولات تولیدی توسط واحدهای طراحی صورت می گیرند. مسئولان این واحدها با بررسی شرایط بازار، اصول و مبانی هنری، استانداردهای موجود و سلیقه جامعه هدف با همکاری سایر واحدها اقدام به ارائه ایده های مختلف می نمایند.
آموزش می تواند بر پایه ایده های نو به واحدهای مرتبط جهت ایجاد بازاری خاص کمک شایانی نماید. همچنین خلاقیت در این موضوع بسیار نقش پررنگی دارد. با نگاهی ویژه می توان دریافت که خلاقیت به تنهایی امکان محقق شدن یک محصول از ایده به اجرا را پشتیبانی نمی کند و در کنار آن شناخت ویژه نسبت به فرایندهای تولیدی می تواند به عنوان یک مکمل کمک نماید.
طراحان با رعایت این موارد می توانند کمک شایانی به ساخت محصولات کشور نماید و با بکار گیری سرفصلهای دقیق و کاربردی و بهره مندی از اساتید هنری و با تجربه و همچنین تولید کنندگان کیفیت لازم را به بخش تولیدی ارائه دهد. بنابراین اصلاح الگوهای موجود و در نظر گرفتن موارد گفته شده در نظامهای اجرایی پرورش نیروهای انسانی نقش کلیدی در صنعت و صادرات غیر نفتی ایفا خواهد کرد.